شاید برخی در داخل، هنوز صراحت لهجه نصر را پیدا نکرده اند؟
هر چند دشمنی امریکا با رهبر فرزانه انقلاب موضوع جدیدی نیست و بارها
اعتراف کرده اند، به دلیل برخورد با سدی محکم، که از آن به عنوان "ابر
حریف" یاد می کنند، شکست خورده اند. اما روند هجمه، پس از مذاکرات نیویورک و
شروع دیپلماسی عمومیِ (1) دو سوی مذاکره، -مصاحبه شرمن (2) با بخش فارسی
رادیو امریکا در طرف امریکایی، و همچنین التماس (3) ظریف از شورای روابط
خارجی امریکا در طرف ایرانی- رنگ بویی دگر یافته است.
پس از موارد یاد شده بود که ولی نصر (4) و البته دیگر مقامات و افراد نافذ
امریکایی، نه تنها از رهبری انقلاب به عنوان عامل اصلی عدم دستیابی به هر
توافقی یاد می کنند؛ بلکه پا را فراتر گذارده و به فکر تغییر ایشان افتاده
اند!
نصر می گوید: "در دسامبر 2015 انتخابات مجلس [خبرگان] ایران برگزار می
شود... این مجلس رهبر آتی ایران را تعیین می کند." و در بخش دیگری در همین
خصوص می گوید: "انتخابات آینده می تواند جهت گیری سیاسی در ایران را تغییر
دهد."
لذا باید پرسید: چه کسانی طی مذاکره مستقیم و نشست و برخواست با امریکا؛ سیاست گزاران دشمن را به سمت چنین راهبردی متمایل کرده اند؟
امروز امریکا با مشاوره چه کسانی، مذاکرات هسته ای را مانعی در راه تحقق اهدافش و «زمینه ای برای تغییر جهت و سمت انقلاب» می بیند؟
به راستی هدف واقعی ظریف از درخواست همکاری کنگره امریکا با خط تسامح؛ کمک
به پیروزی در انتخابات مجلس شورای اسلامی است و یا همانند نصر، تغییر ترکیب
مجلس خبرگان رهبری را مد نظر دارند؟
شاید برخی در داخل، هنوز صراحت لهجه نصر را پیدا نکرده اند؟
- چهارشنبه ۷ آبان ۹۳